तिने पैंजण गहाण ठेवलेत.......
बये...तुझे नादमय अस्तित्व खोल कबरीत दडवलंय मी..वर दोन लिलीच्या फुलांसह...
फुले माझ्याच विधवेने ठेवलीत ना रचुन!
पुन्हा नकोय तुझी अल्वर मैफल! सिगरेट्चे अनौरस ढग थरारुन वहात जातात ना अनामिकात.....
पैजण गहाण ठेवलेस...राहु दे.
त्या पैजणांचा एकलकोंडा भातुकलीचा खेळ तुझ्या स्पर्शानेच श्वास घेऊ लागतो ना...मधुरा!
पैजण गहाण ठेवलेस तरी चालतील मला पण तुझे नाद्स्पर्श गहाण ठेऊ नकोस....
No comments:
Post a Comment