Madbeth : Mad as a march hare

I don't remember the actual reason for which I have booked ticket's for Madbeth. Never been to Physical theater act before, Haven't had a clue either! Maybe I went to the show just cause, Rupesh invited me. But now I am happy he did that.
              Madbeth is a mental mini orchestra of strangers which starts with an actor and audience and ends up without an audience at all!!! All credit goes to Rupesh.  From the moment one, Madbeth took command of the theater and extended his realm by making the audience to express to every death and every spit he could spare. He dances, he sings, he fights, and he kills, saying it's all about death after all! But I particularly liked his chair scene. I think it symbolizes the extent of the power which consumes macbeth, making him not to leave it at any cost given. It absorbs him, cripples him, but still, he allows himself to dance like a cripple!! Another thing I liked a lot is, how he responds to every sneeze, out of time suppressed giggle and comments by individual's in the audience and modify his act accordingly.
                But there is so much than that. So many small details that one could only experience by watching it live. People, keep an eye on him, 'how he dances with the death in an erratic ballet' #Mcdeath #Mcburger #Mcalootikki

डोह- A film by Akshay Indikar (Short Review)

I woke up.
I shat.
I had tea,
while I smoked.
But did I exist?
            Somewhat this kind of similar question was slammed on my face while watching 'DOH.' It's really very satisfying that somebody is asking this question and underlining it with making a film. It forces to ask oneself that, can you able to listen to your subtle flute tunes out of your 'hard techno trance'kinda edgy life? The film relates & it pokes viewer's idea of conscientiousness about his/her existence.
This whole film is about the linear story of the genuine naivety of perplexed protagonist's first ever intimate physical love experience. This naivety of hers travels erratically with many breaks due to daily life humdrum. She has been treated like a partner in crime, so forcefully hidden in the bathroom and then thrown out, but eventually, she finds her 'TRUE LOVE' in the edited version of intimate fantasies in her bathroom and then in a phone call!!!! I found this sad and sarcastic but very real.
           Well, the film becomes a multi-angular coherent art when considered with the angle of feminism. The female view goes with the fragile deconstruction of her intimate experience (beginning scene and second bathroom scene), while male view goes with the immense dominant ignorance, is wondersome. The correspondence of patriarchy ow whatever, the male view is also accepted by her!! (I remembered Q's 'love in India') Another round of applause for our society which keeps and will keep parading in circles.
           I loved the subject of the film. Film's cinematography and sound designing are interestingly good, so does the acting. (especially the first bathroom mirror scene.)

My wishes and good luck for upcoming project

लूप्स आणि ल्युब्रिकन्टस

निरपराध माणसं मारणार्‍यांनी,
त्याला खुलं समर्थन करणार्‍यांनी,
केवळ मनातल्या मनात खुष होणार्‍यांनी,
चुकीचं वाटूनही सुप्त आनंद झालेल्यांनी

निरपराध माणसं मारावीत.
त्याला खुलं समर्थन करावं.
मनातल्या मनात खूष व्हावं.
चुकीचं वाटलं तरी सुप्त आनंद घ्यावा.

तरीही कमी पडलंच तर, (नक्कीच पडेल)
मैथुनाचा आनंद घ्यायचाच असेल तर,
शिवाजी पार्कसारखं काहीतरी बूक करा.
जमा सगळ्यांनी एकत्र.
करा आपली गटारं मोकळी.
हातही मोकळे करा.
काढा आपली लिंगं बाहेर
एकमेकांची वेश्या होऊन
एकमेकांची साफ चिघळवून टाका

आपापली हिन-दीन 'संस़्कृती'
आपापसात धरुन खेचा.
दातांनी, नखांनी ओरबाडा.
कपडे फाडून यथेच्छ पिळा.
उधळा.
पालथी पाडा.
सगळे सोपस्कार करा.

मग
सनातन संस्कृतींच्या अनौरस पिढ्यांनो,
मग उरली सुरली भेगाळलेली
हीच संस्कृती स्वतःला लागू करा.
बनवा नवी जातीव्यवस्था
होउ दे निमिषार्धात
पुन्हा शतकांनुशतकांची प्रक्रिया
स्तोत्रं,धर्म,तलवारी, बंडखोरीच्या
न जाणो कितीतरी लक्ष योनींतुन
जाउदेत तुमची लक्तरं.

जेव्हा शेवटाला तुम्हालाच
प्रत्येक शतकांत
प्रत्येक कोपर्‍यांत
जिथेतिथे स्वतःच सोडलेल्या विष्ठेचे संदर्भ लागतील,
तेव्हा कदाचित तुम्हाला
होतील आत्मिक साक्षात्कार!!
आपला सगळ्यांचा जन्म इथुन तिथुन नव्हे
तर प्रत्यक्ष ब्रम्हाच्या विष्ठेतुन झाल्याचे,
माणसाच्या दुरवर अथांग पसरलेल्या
भुकेच्या वाळवंटाचे,
त्याच्या तिळतिळ तुटणार्‍या आतड्याचे,
मुक्त उमलणार्‍या फुलणार्‍या जीवांच्या सुक्ताचे,
प्रेमाच्या प्रबळ आंतरीक उर्मीचे.

तेव्हाच तुमच्या बांधलेल्या जगातुन
मुक्त माणसांचे तांडे बाहेर पडतील
माणसांच्या दिशेने.

भारताचे आधुनिक अगस्ती

२००२ सालात कावेरी-गोदावरीच्या खोर्‍यात डि-६ या ब्लॉकमध्ये रिलायन्सला भारतातले सगळ्यात मोठे गॅसचे साठे सापडले. त्यातून त्यांना त्या साठ्यांचं उत्खनन आणि वितरण करण्याचं काम भारत सरकारकरुन सोपवण्यात आलं. भारतातली खनिज संपत्ती ही भारतीय जनतेच्या मालकीची आहे, त्यामुळे त्याचा शोध आणि निर्माण यावर लोकनियुक्त भारत सरकारचं नियंत्रण असतं. त्यासाठी सरकार खाजगी कंपन्यांशी Production Sharing Contract(PSC) असा करार धडवून आणते. या करारामध्ये सापडलेल्या खनिज साठ्यांचा पुढील शोध, उत्खनन आणि वापरासाठी उत्पादन या सर्व प्रक्रियांमध्ये सरकार आणि ती ठराविक खाजगी कंपनी यांची भुमिका आणि जबाबदार्‍या नमूद केलेल्या असतात.

जेव्हा रिलायन्स कंपनी फुटली तेव्हा भारताच्या खनिजसंपत्तीचे वाटे कसे करायचे आणि किती दर आकारायचा यावरुन त्यांच्यात दुमत निर्माण झाले तेव्हा तत्कालिन उर्जामंत्री विरप्पा मोईली यांनी नॅचरल गॅस ही अंबानी बंधूची खाजगी संपत्ती नसून ती भारताची संपत्ती आहे, असा मुद्दा उपस्थित केला. तेव्हा त्यावर अंबानी बंधूनी सरकारला $2.34 per mmBtu हा अंतिम आकडा कळवला. त्या काळात ओएनजीसी याच्या जवळ जवळ अर्ध्या किंमतीत सरकारला गॅस पुरवठा करीत होती. मग अंबानी बंधूनी हा $2.34 per mmBtu चा मॅजिकल आकडा कुठुन पैदा केला?

हा आकडा आला होता जून २००४च्या वेळी झालेल्या NTPC आणि रिलायन्सच्या करारातुन. या करारात NTPC च्या गुजरातमधील दोन औष्णिक केंद्रांना याच दराने गॅस पुरवण्याचा वायदा केला होता. तर जेव्हा हा आकडा रिलायन्सने भारत सरकारपुढे ठेवला तेव्हा किंमत जास्त असल्याने त्यावर साहजिकच नकार मिळाला. तेव्हा रिलायन्सने आमची मिंमत मान्य करा नाहीतर गॅस देणार नाही असा सरळ सरळ पवित्रा घेतला. यानंतर घोटाळ्यांचे सत्र सुरु झाले. NTPC ने न्यायालय गाठले. कोर्टात केस सुरु असतानाच, २००७ साली सरकारने हे प्रकरण सोडवण्यासाठी Empowered Group of Ministers (EGoM) च्या हातात दिले. त्यानंतर झालेला कळस म्हणजे त्यांनी $4.2 per mmBtu हा भरघोस नफा देणारा आकडा मुक्रर केला. $4.2 per mmBtu!!!! हे सगळं सुरु होतं तेव्हा गॅसचं एकही युनिट उत्पादित झालं नव्हतं. म्हणजे बाजारातली तुरी सोडाच पण तुरी शेतात पेरल्या पेरल्या भट भटणीला मारी असा प्रकार सुरु होता.

२००७ मध्येच यावर कॅगचा रिपोर्ट तयार होत होता पण तो बाहेर यायला २०११ उजाडलं आणि हे भांडवलशाही नंदनवन जनतेच्या डोळ्यांना खुलं झालं. मंजूर केलेल्या प्रभागाच्या २५% जास्त प्रभाग खनिजशोधाच्या नावाखाली बळकावला गेला. पुरेशा विहिरी न खोदता सरकारची दिशाभूल करणं, ओएनजीसीच्या प्रभागात चोरी करणं अस्ले प्रकार घडले होते. यावर शिक्षा न देता सरकारनं बळकावलेले भूभाग त्यांच्याच नावावर करुन टाकले.

यावर कडी म्हणून की काय तर आरबीआयचे माजी गव्हर्नर सी रंगराजन यांनी जगात पहिल्यांदाच एका नवीन फॉर्म्युल्याचा शोध लावला तो म्हणजे गॅसच्या किंमती या जागतिक बाजारातल्या किंमतीवर निर्धारित करणे. म्हणजे गॅस भारताचा पण तो आयात केल्यासारखा समजून चारपट पैसे भरायचे. हे पैसे कुणाच्या खिशात, तर अर्थातच रिलायन्सच्या.

तर लोकहो हे सगळं वाचून फसवलं गेल्याची भावना मनात आलीच असेल. राग वगैरे आला असेल. आला असेल तर तो आता दुप्पट करुन घ्या. कारण आता पुन्हा निवडणुकीनंतर लगेच रिलायन्सने गॅसच्या किंमती केल्या आहेत $8.3 per mmBtu!!!! म्हणजे दोन वरुन चार आणि चारवरुन आठ टक्के असा सरळ सरळ हिशेब आहे यांचा तेही अवघ्या ८ वर्षांच्या काळात. या नव्या किमती लागू करण्याचं धमकीवजा पत्र त्यांनी १ एप्रिललाच सरकारला धाडलंय. आचारसंहितेमुळे त्यांना सध्या थांबणं भाग पडलंय. पण गेल्या एक महिन्यात झालेलं नुकसान वसूल करुच असा निर्वाणीचा इशाराही त्यांनी दिला आहे. आता मोदीसरकार आलंच तर तए हा तिढा कसा सोडवतात ते पहायला हवं. मोदींचा एकुण अभिनिवेश पहाता ते प्रत्यक्षात येईल असं काही वाटत नाही पण 'आसमानसे कुछ तो टपके' असं म्हणत सदा नुसता आ वासून बसलेल्या माणसाच्या तोंडात खरोखरी विकासाचा लाडू पडावा हीच अपेक्षा. शेवटी सभा,निवडणुका आणि खातेवाटप यालाच राजकारण म्हणतात ही चुकीची धारणा बाजूला ठेवा. राजकारण तर आता सुरू होईल. त्यावर आपली बेरकी नजर राहू द्या. तिथपर्यंत काय? तर लाडू वळा!!!

A Pirate Parody

Yo ho ho and a tip of a gun
fifteen men on a dead man's chest
yo ho ho and tip of a gun
skin him out, and they'll be blessed
Yo ho ho and a tip of a gun

Amid good men, there's cap'n Gross
as he turns ship with a bulbous nose
cross yor heart and never go close
lad's settle yor debt with Cap'n Gross
or get marooned yor arse & say adiós
as they say dead men tale no tales
Yo ho ho and a tip of a gun

Fifteen men will dance for the dead
Yo ho ho and a tip of a gun
poke his eyes & be damned with a red
Yo ho ho and a tip of a gun

I'm sure he raped my long-lost wife (1st pirate)
I know he killed me in me dreams last night (2nd pirate)
he sung those songs which i neverrrr liked (3rd pirate)
he forgot to bow over our cap's thong
he gave him an eye and proved him wrong
now we'll skin him out for all night long
Yo ho ho and a tip of a gun

fifteen men will drink his blood
Yo ho ho and a tip of a gun
their throats will cheer forever holy flood
Yo ho ho and a tip of a gun

carve his eyes and play lier's dice
sharpen knives and slice him twice
an ounce of flesh to be precise
his head on a pike & sing Nazi rhyme
gutt him out and take every dime
when all dig grave there's ain't any crime
Yo ho ho and a tip of a gun

fifteen men will dance on the grave
Yo ho ho and a tip of a gun
they'll be called as sons of a brave
Yo ho ho and a tip of a gun

amid fifteen men there's boy with a frown
like our dead man, his color was brown
Aye! Aye! Lets all soon gun him down
forget our code and let him hang
wipe those songs, he ever sang
fare him well when he walks the plank
Yo ho ho and a tip of a gun

Yo ho ho and a tip of a gun
fourteen men on a dead man's chest
yo ho ho and tip of a gun
skin him out, and they'll be blessed
Yo ho ho and a tip of a gun.